Wat is beelddenken?

Beelddenken is denken in plaatjes en gebeurtenissen. Het is een non-verbale manier van denken.
Beelddenkers zien beelden van situaties en gebeurtenissen, waarin meerdere zaken tegelijkertijd zichtbaar worden. Daardoor overziet de beelddenker snel het geheel en doorziet hij vlot de oplossing. Het onder woorden brengen van die oplossing is een probleem.

De visuele informatieverwerking heeft duidelijk de voorkeur bij een beelddenker. Deze moet continu de vertaalslag maken van taal naar beeld en vervolgens weer naar taal (onder woorden brengen). Dit heeft tijd nodig en geduld bij de leerkracht. Als lesmethodes niet aansluiten bij deze manier van leren kan dat leiden tot frustratie waardoor leerproblemen kunnen ontstaan.
Een beelddenker denkt dus in beelden als enige mogelijkheid om tot de juiste woorden te komen. Hij moet de woorden bij het plaatje zoeken.

Kenmerken van de beelddenker in het algemeen zijn:

• Een trage, soms afwezige indruk maken;
• Lager werktempo omdat ze steeds weer moeten vertalen, van taal naar beeld en van beeld naar taal.
• Moeite hebben om zich aan regels te houden.
• Vaak woordvindingsproblemen hebben.
• Vaak onbegrijpbaar vertellen, er zit vaak geen begin en eind aan het verhaal.
• Lang kinderlijk overkomen.
• Ze hebben moeite met volgorde en tijd.
• Links en rechts moeilijk onderscheiden.
• Op bepaalde momenten inzicht kunnen tonen en op andere momenten juist weer niet.

Positieve kenmerken van de beelddenker zijn:

• Beelddenkers zijn inventief, creatief en associatief.
• Beelddenkers voelen dingen goed aan.
• Beelddenkers hebben een brede belangstelling en zijn doorzetters.
• Beelddenkers kunnen goed organiseren en leiding geven.
• Beelddenkers zien oplossingen waar anderen zich ‘blind’ op staren.